Dankbaar geven Nasima en haar dochter Zakya in Hoorn workshops Afghaans borduren, maar niet lang geleden kreeg Zakya nog zweepslagen omdat ze geen boerka maar een hoofddoek droeg De Afghaanse Nasima (62) kijkt naar het jasje, waarop ze olijftakken heeft geborduurd, symbool van vrede. Net als de kleur: wit. Het woord voorop is ’vrede’ in het Dari. De Vredesweek, die op 19 september begint, heeft als thema ’Vrede verbindt verschil’. Het gaat over het omgaan met verschillen in onder meer cultuur, gebruiken, huidskleur en religie. Nasima en haar dochter Zakya, die nu in Wognum wonen, kennen die verschillen als geen ander. Nasima, die in 2015 Afghanistan ontvluchtte en in Nederland kwam, is actief in het Hoornse borduuratelier About a Jacket voor vluchtelingvrouwen. Hier komen vluchtelingvrouwen vier ochtenden per week bij elkaar. Ze borduren voornamelijk jasjes en leren Nederlands, onder begeleiding van een taalcoach.Marilou Evelo, oprichter van het atelier, vroeg de schrijver Zahed Nurin, die zelf ook Afghanistan ontvluchtte vanwege het schrikbewind van de radicaalislamitische beweging Taliban, om Nasima en Zakya te interviewen. SlachtofferHij verhaalt over een land waar het leven drastisch veranderde toen de Taliban de heerschappij in handen kregen. „Vooral vrouwen en meisjes waren het slachtoffer. Zo mochten de meisjes niet meer naar school en vrouwen mochten niet zonder een mannelijke begeleider naar buiten. Alle regels van de Taliban waren erop gericht om de schoonheid van de vrouwen te verbergen. Hun haar, maar ook de polsen en voeten moesten worden bedekt. De geestelijke politie controleerde vrouwen op hun kleding en mannen...